Een briesend geluid en een kreet van een meisje. Genoeg aanleiding om maar eens even te gaan kijken. Wat ik zag was een papa in lichte verwarring met aan elke hand een Shetland pony met elk een meisje op de rug. Oh sorry ! Riep hij uit. Ik zei dat ik zo’n bijzonder bezoekje wel kon waarderen. Weer een gil van een van de meisjes. De pony had het voorzien op de vlinderstruik in de voortuin. En ja dan kun je als berijder niet veel meer dan volgen. Ik vond het een kostelijk gezicht. Vervolgens werd ik overladen met excuses voor het aanvreten van de plant. Gek is dat eigenlijk. Mijn stuk grond en dus mijn plant. Zo redeneren we. En dat paardje. Ja die weet dat niet. Maar weet wel wat ie lekker vindt. Het koste enige moeite om duidelijk te maken dat die planten gegeten mogen worden. Dat ik ook wel blij ben met zo’n pony die dat doet. Ik ben zelf niet zo van t snoeien dus ’t was win-win. De planten in mijn tuin staan er omdat ik ze er geplant heb tussen de planten die zichzelf gevestigd hebben. Ik hoef daar geen orde in aan te brengen en als een voorbijwandelende pony dat als lekker hapje ziet ben ik eigenlijk wel vereerd. Dit was een paar weken geleden. Vandaag bijen geteld en zoveel soorten gezien in mijn verruigde graslandje wat ook wel voortuin heet. En weer ben ik intens gelukkig en schud ik de kritieken op de wanordelijkheid weer lekker van me af.
Wildebijen.nl schreef vandaag een tweet over het nut van hondsdraf voor hommels
De dames kunnen aan de maaltijd dan. Het begint al mooi in bloei te komen.
